انفجار کپسول حاوی داروی شیمی‌درمانی در تومور، عوارض کمتری برای بیمار دارد
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۵۳۴۹۸۲
انفجار نانوذرات حاوی داروی شیمی‌درمانی در محل تومور با کمک امواج فراصوت می‌تواند اثربخشی درمان را افزایش داده و عوارض شیمی‌درمانی را کاهش دهد.
خبرگزاری برنا؛ روش‌های شیمی درمانی عوارض جانبی جدی دارند. اما دارویی که در بافت تومور جمع می‌شود و در آنجا توسط امواج اولتراسونیک فعال می‌شود، این مشکل را ندارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یک تیم تحقیقاتی بین المللی به سرپرستی دکتر یوهانس کارگز از دانشکده شیمی و بیوشیمی در دانشگاه روهر بوخوم، آلمان، کمپلکسی را ایجاد کرده است که در بافت تومور جمع می‌شود و در آنجا با امواج اولتراسونیک فعال می‌شود. بنابراین اثر آسیب‌رسان آن فقط جایی که لازم است، آشکار می‌شود.
کارگز می گوید: «مطالعات قبلی به فعال‌سازی های نوری متکی بود که فقط می‌توانند چند میلی متر در عمق بافت نفوذ کنند، اکنون یک روش درمانی با فعال سازی اولتراسونیک ایجاد کرده‌ایم که چند سانتی متر در اعماق بدن نفوذ می کند.»
این روش درمانی می‌تواند با عوارض جانبی کمی حتی برای تومورهای بزرگ و عمیق استفاده شود شود.»
کمپلکس‌های پلاتین (II) سیس پلاتین، اگزالیپلاتین و کربوپلاتین از جمله داروهای متداول سرطانی هستند. موفقیت بالینی آنها با عوارض جانبی شدید مانند حالت تهوع، استفراغ، آسیب کلیه و سرکوب مغز استخوان دیده می‌شود. برای غلبه بر این محدودیت‌ها، طی دهه‌های گذشته تلاش‌های عمده تحقیق در توسعه ساختارهای پیچیده پلاتین (IV) سرمایه‌گذاری شده است.
یوهانس کارگز توضیح می‌دهد: این مواد مغذی پایدار و غیرفعال بوده، بنابراین کاملاً بی ضرر هستند. در بافت سالم، آنها قرار است اینگونه باقی بمانند. اما در بافت سرطان، آنها باید به سرعت به کمپلکس‌های پلاتین (II)، یعنی پلاتین فعال تبدیل می‌شوند.
برای توسعه یک مجموعه درمانی مؤثر، محققان محصولات پیچیده پلاتین (IV) و حساس‌کننده اولتراسونیک را در هموگلوبین قرار دادند تا نانوذراتی را تشکیل دهند.
یوهانس کارگز گفت: «ما توانستیم مشاهده کنیم که نانوذرات پس از تزریق به جریان خون به صورت انتخابی در تومور روده موش جمع می‌شوند، بنابراین از درمان هدفمند پشتیبانی می‌کنند.» پس از اولتراسونیک، پلاتین (IV) در محل تومور فعال شد و باعث آزاد شدن سیس پلاتین شد، که برای سلول‌ها سمی است و تقریباً کاملاً سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.
این نتایج می‌تواند راه را برای توسعه روش‌های جدید درمان تومورهای بسیار بزرگ یا عمیق هموار کند. سونوگرافی می‌تواند نسبت به نور مادون قرمز نزدیک نفوذ عمیق‌تری به بافت داشته باشد.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: آلمان درمان سرمایه شیمی علم و فناوری موش کپسول تومور شیمی درمانی شیمی درمانی عوارض جانبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۵۳۴۹۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه شریف در محله تاریخی طرشت ستاره خاورمیانه شد؟
همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: دکتر محمدعلی مجتهدی، برای ساختن دانشگاه صنعتی شریف در پایتخت به دنبال زمین می‌گشت. چندین نقطه مختلف به او معرفی و پیشنهاد داده و در نهایت زمینی در محله طرشت برای راه‌اندازی این دانشگاه انتخاب شد.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
دکتر مجتهدی این زمین را اینگونه توصیف می‌کند: «زمین در جاده مهرآباد روبه‌روی دبستان (محمد) عاصمی بین میدان شهیاد (آزادی) و مهرآباد (بود). روبه‌روی دبستان عاصمی، یک جایی بود که ساخته بودند تا هنرستان شود. ولی مدت‌ها می‌شد که این ساختمان همین‌طور افتاده بود بی در و پنجره. عرض زمینش را یادم نیست. از دم جاده به نظر ۴۰ متر بود یا ۶۰متر. ولی عمق زمین خیلی زیاد بود و شرق و غربش هم زمین‌های بایری بود؛ می‌شد خرید.» در نهایت ۱۱ آبان ۱۳۴۴ با تصمیم شورای‌عالی آموزش، دانشگاه صنعتی شریف در این مکان راه‌اندازی شد.
دکتر محمدعلی مجتهدی در خاطراتی در برنامه تاریخ شفاهی هاروارد گفته: «می‌خواستم اثبات کنم در مملکت ما جوانان با استعدادمان در دانشگاه‌های خوب آدم حسابی خواهند شد و این جوانان فاضل و دارای اعتمادبه‌نفس قوی هستند که احتیاجات مملکت را مرتفع می‌کنند. تربیت نیروی انسانی متخصص مورد نیاز صنایع کشور، مخصوصا صنایع سنگین، و انجام پژوهش علمی و تکنولوژی در شمار دانشگاه‌های معتبر جهان به شرحی که در سالنامه‌های دانشگاه چاپ شده است هدف از این تاسیس بود».
در نهایت دانشگاه صنعتی شریف در مکان فعلی بنا شد. همچنین ساخت و معماری آن را حسین امانت، جوانی از فارغ‌التحصیلان کالج البرز، انجام داد که پیش از این برج آزادی را طراحی کرده بود.
برای دانشگاه شریف در ابتدا ۶ دانشکده مهندسی برق، مکانیک، شیمی، مهندسی متالورژی، علوم شامل رشته‌های ریاضی و فیزیک و در نهایت دانشکده مدیریت صنعتی و اقتصاد مهندسی برای دوره تکمیلی مهندسی تخصصی پیش‌بینی و برای سال تحصیلی ۱۳۴۴ـ ۱۳۴۵ مسابقه ورودی با شرکت ۵ هزار و ۳۲۱ داوطلب در روزهای چهارم و پنجم تیر ۱۳۴۵ برگزار می‌شود و از دروس ریاضیات، مکانیک، فیزیک، شیمی، رسم فنی امتحان می‌گیرند که در این میان ۴۱۲ دانشجو به‌ترتیب معدل نمرات پذیرفته می‌شوند.
این دانشگاه پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ به نام یکی از دانشجویان شناخته‌شده خود، مجید شریف‌واقفی، به اسم دانشگاه صنعتی شریف تغییر نام داد. مجید شریف‌واقفی جزو نخستین دانشجویان راه یافته به این دانشگاه صنعتی بود که در رشته مهندسی برق تحصیل می‌کرد.
کد خبر 845754 برچسب‌ها هویت شهری تهران
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»